Leczenie nietrzymania moczu - Laser MonaLisa Touch™
Nietrzymanie moczu (NTM) jest niezależnym od woli stanem częściowego bądź całkowitego wycieku moczu, który stanowi poważny problem natury higienicznej i socjalnej dla osoby dotkniętej. Zdolność prawidłowego utrzymania moczu uzależniona jest od stanu dolnego odcinka dróg moczowych i jego właściwego unerwienia. Do wycieku moczu dochodzi w momencie kiedy ciśnienie w pęcherzu moczowym jest wyższe od ciśnienia, które wywiera cewka moczowa.
Kłopoty z nietrzymaniem moczu są najczęściej wynikiem zaburzeń czynnościowych oraz patologii ze strony układu moczowego. Mogą to być wady rozwojowe lub zaburzenia w obrębie połączeń pomiędzy pęcherzem moczowym a narządem miednicy (przetoki moczowe). Nietrzymanie moczu może być również spowodowane nieprawidłowościami ze strony układu nerwowego, takimi jak urazy i guzy rdzenia kręgowego, przepuklina oponowo-rdzeniowa lub stwardnienia rozsianego.
Typowym objawem wysiłkowego nietrzymania moczu jest jego nieświadome oddawanie, zazwyczaj niewielkich objętości bez uczucia parcia. U osób, dotkniętych schorzeniem, nie obserwuje się większej ilości mikcji w dzień oraz w nocy.
Przyjmuje się, iż wysiłkowe nietrzymanie moczu jest problemem głównie kobiet w starszym wieku, analizy jednak wskazują, iż jest to również dolegliwość, która może wystąpić również u młodszych kobiet. Potwierdzają to przeprowadzone badania epidemiologiczne, z których wynika, iż na wysiłkowe nietrzymanie moczu cierpi około 24% kobiet mających od 18 do 48 lat. Niespełna 37% kobiet w wieku 35-54 deklaruje, iż wystąpiły u nich dolegliwości wysiłkowego nietrzymania moczu. U ponad 60% kobiet zmagających się z WNM pierwsze objawy wystąpiły przed 50 rokiem życia.
Wskazania do zabiegu rewitalizacji pochwy
U kobiet wysiłkowe nietrzymanie moczu jest najczęściej spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy. Główną przyczyną takiego stanu mogą być wielokrotne porody, niedobór estrogenów lub obniżenie narządów małej miednicy. Problem najczęściej pojawia się po przebytych porodach. Wynika to głównie z tego, iż w czasie ciąży i porodu dochodzi do rozciągania oraz nadrywania mięśni. Podczas przechodzenia płodu przez kanał rodny uszkodzeniu ulegają struktury nerwowo mięśniowe dna miednicy oraz dochodzi do rozwarstwienia powięzi trzewnych miednicy.
Czynniki, związane z przebytymi ciążami, które mogą predysponować do wysiłkowego nietrzymania moczu, to:
- liczba porodów powyżej 2;
- długotrwałe porody przekraczające 24 godziny;
- porody naturalne;
- waga płodu większa niż 4000 g;
- poród przeprowadzony po 42 tygodniach ciąży;
- wywołanie porodu za pomocą oksytocyny.
Ponadto ryzyko wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet wzrasta w wyniku:
- nadwagi lub otyłości;
- operacji w obrębie podbrzusza (zwłaszcza histerektomii);
- nieprawidłowej biosyntezy kolagenów włóknikowych (zespół Ehlersa-Danlosa);
- schorzeń ogólnoustrojowych jak np. zaparcia, przewlekła choroba płuc, udar mózgu, neuropatie cukrzycowe, praca fizyczna, palenie tytoniu.
Dolegliwość związaną z nietrzymaniem moczu (NTM) specjaliści dzielą obecnie na trzy rodzaje:
1.Wysiłkowe nietrzymanie moczu wynikające z nieprawidłowego mechanizmu zamykania się cewki moczowej. Gdy zwiększa się ciśnienie w śródbrzuszu na przykład podczas wysiłku fizycznego czy zwykłego kichnięcia, dochodzi do wycieku moczu z pęcherza moczowego. Przyczyną jest osłabienie mięśni dna miednicy (przez co zmienia się kąt nachylenia cewki moczowej), które może nastąpić wskutek działania wielu czynników. Wśród nich jest:
- ciąża oraz poród,
- porody zabiegowe,
- porody płodów o dużej masie (powyżej 4000 g),
- ciężka praca fizyczna,
- zbyt niski poziom estrogenów, towarzyszący menopauzie,
- częste infekcje dróg moczowych;
- zaparcia,
- przewlekły kaszel,
- predyspozycja genetyczna,
- nieprawidłowa biosynteza kolagenów włóknikowych (zespół Ehlersa-Danlosa),
- nadwaga, otyłość,
- operacje w obrębie podbrzusza (zwłaszcza histerektomia),
- palenie papierosów, które powoduje uszkodzenie śródbłonka naczyń krwionośnych i prowadzi do zaburzeń ukrwienia narządów wewnętrznych i mięśni.
2.Naglące nietrzymanie moczu spowodowane zaburzeniami dolnych dróg moczowych, pojawia się wskutek silnego parcia na cewkę moczową i pęcherz. Konsekwencją jest wyciek moczu – od kilku kropel do całkowitego opróżnienia pęcherza. Przyczyną naglącego nietrzymania moczu mogą być nawracające infekcje układu moczowego, choroby ogólnoustrojowe (np.: cukrzyca, stwardnienie rozsiane), ale także chociażby leki odwadniające.
3.Nietrzymanie moczu z przepełniania, gdzie do utraty moczu może dochodzić na skutek przepełniania pęcherza moczowego.
Stopień zaawansowania schorzenia:
Stopień zaawansowania schorzenia można określić na podstawie stopnia zaawansowania jego objawów, a mianowicie:
I stopień: gdy do wycieku moczu dochodzi jedynie w pozycji stojącej w trakcie nagłego oraz znacznego podwyższenia ciśnienia śródbrzusznego np. podczas śmiechu, kichania lub kaszlu.
II stopień: gdy nietrzymanie moczu pojawia się zawsze na skutek wysiłku fizycznego, który wiąże się z napięciem mięśni brzucha np. w czasie noszenia ciężarów po schodach. Niekiedy wyciek moczu może wystąpić w pozycji leżącej bądź w trakcie jej gwałtownej zmiany z leżącej na stojącą.
III stopień: gdy moczenie następuje w pozycji leżącej nawet podczas nieznacznego wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego.
Przygotowanie do zabiegu
Zabieg laserowego leczenia nietrzymania moczu z wykorzystaniem platformy laserowej MonaLisa Touch™ to jedna z najmniej inwazyjnych metod leczenia NMT. Nie wymaga szczególnego przygotowania. Konieczne jest jednak przeprowadzenie klasycznego badania ginekologicznego w celu sprawdzenia, czy nie występują u pacjentki choroby lub anomalie anatomiczne uniemożliwiające zabieg. Pacjentka musi również posiadać aktualny wynik cytologii oraz badania USG narządu rodnego.
Opis zabiegu
Laserowe leczenie nietrzymania moczu odbywa się w trybie ambulatoryjnym. Zwykle zaraz po zabiegu pacjentka może udać się do domu. W No Age Clinic zabieg ten wykonywany jest wysokiej klasy frakcyjnym laserem MonaLisa Touch™ z platformą do ginekologii estetycznej. Zabieg polega na fototermicznej stymulacji błony śluzowej, co pobudza syntezę włókien kolagenowych oraz elastyny. Dzięki temu następuje wzrost napięcia i elastyczności tkanek w okolicy pochwy, pęcherza moczowego i cewki moczowej.
Cały zabieg wykonywany jest za pomocą specjalistycznej głowicy, która jest wyposażona w skaner. Głowica jest wprowadzana do pochwy tak aby laser mógł zadziałać bezpośrednio na jej ściany, powodując dużą ilość precyzyjnie rozmieszczonych mikrourazów w śluzówce, co skutkuje powstaniem nowych młodych komórek i gruczołów. Działanie lasera wpływa na przebudowanie się całej śluzówki pochwy, obkurczenie jej, odbudowę błony śluzowej oraz redukcję problemu nietrzymania moczu bez interwencji chirurgicznej.
Czy zabieg jest bolesny?
Zabieg jest bezbolesny i nie wymaga znieczulenia.
Zalecenia po zabiegu
Przez pierwsze kilka dni pacjentka może odczuwać lekki dyskomfort w okolicy wykonania zabiegu. Może również pojawić się wysięk surowiczy wymagający noszenia wkładek higienicznych. Powyższe dolegliwości powinny ustąpić po około tygodniu po zabiegu.
2 tygodnie po zabiegu nie można współżyć.
Przez okres tygodnia po zabiegu nie wolno brać kąpieli w wannie, korzystać z jacuzzi i basenu, stosować mydeł, spirytusu i środków na jego bazie.
Należy również unikać wzmożonej aktywności fizycznej przez tydzień po zabiegu.
W No Age Clinic lekarze specjaliści wykonujący zabieg odpowiedzą na wszystkie pytania dotyczące zaleceń po zabiegu i udzielą dokładnych wskazówek dotyczących postępowania po zabiegowego.
Jakich efektów należy się spodziewać
Należy pamiętać, że ostateczny efekt jest zależny od indywidualnych warunków anatomicznych pacjentki. Efekty zabiegu to:
- wzrost napięcia, elastyczności oraz nawilżenia błony śluzowej pochwy – co powoduje zmiejszenie obniżenia się ścian pochwy, a co za tym idzie zmniejszenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu,
- zmniejszenie średnicy pochwy,
- regeneracja błony śluzowej pochwy.
Pierwsze efekty pojawiając się około miesiąca od zabiegu, a ostateczny efekt utrzymuje się nawet do dwóch lat w zależności od nasilenia objawów przed pierwszym zabiegiem. Zwykle jest zalecane wykonanie 3 zabiegów w odstępach 2-3 miesięcy. Na kontroli po każdym zabiegu decyzje o powtórzeniu zabiegu podejmie lekarz wspólnie z pacjentką, na podstawie jej opinii.
Przeciwwskazania
- miesiączka,
- ciąża,
- karmienie piersią,
- stany zapalne dróg rodnych,
- uszkodzenia naskórka w okolicy zabiegowej,
- nieprawidłowy wynik badania cytologicznego,
- schorzenia autoimmunologiczne,
- padaczka,
- przyjmowanie leków, które wywołują podwyższoną wrażliwość na światło (doksycyklina, sulfonamidy),
- stosowanie leków przeciwkrzepliwych,
- nieuregulowana cukrzyca,
- choroby nowotworowe.